چند روز پیش، دولت اندونزی اعلام کرد که آستانه معافیت مالیاتی واردات کالاهای تجارت الکترونیک را از 75 دلار به 3 دلار کاهش می دهد تا خرید محصولات ارزان خارجی را محدود کند و از این طریق از مشاغل کوچک داخلی حمایت کند.این سیاست از روز گذشته اجرایی شده است، به این معنی که مصرف کنندگان اندونزیایی که محصولات خارجی را از طریق کانال های تجارت الکترونیکی خریداری می کنند، باید مالیات بر ارزش افزوده، مالیات بر درآمد واردات و عوارض گمرکی را بیش از 3 دلار بپردازند.

بر اساس این سیاست، نرخ مالیات واردات چمدان، کفش و منسوجات با سایر محصولات متفاوت است.دولت اندونزی 15 تا 20 درصد مالیات بر واردات چمدان، 25 تا 30 درصد بر واردات کفش و 15 تا 25 درصد مالیات بر واردات منسوجات تعیین کرده است و این مالیات ها 10 درصد مالیات بر ارزش افزوده و 7.5 درصد تا 10 درصد خواهد بود. مالیات بر درآمد بر مبنای پایه اخذ می شود که باعث می شود کل مالیات های پرداختی در زمان واردات به میزان قابل توجهی افزایش یابد.

نرخ مالیات وارداتی برای سایر محصولات 17.5 درصد است که شامل 7.5 درصد مالیات بر واردات، 10 درصد مالیات بر ارزش افزوده و 0 درصد مالیات بر درآمد است.ضمناً کتاب و سایر محصولات مشمول حقوق ورودی نمی باشند و دفاتر وارداتی از مالیات بر ارزش افزوده و مالیات بر درآمد معاف هستند.

به عنوان کشوری با مجمع الجزایر به عنوان ویژگی اصلی جغرافیایی، هزینه لجستیک در اندونزی بالاترین در جنوب شرقی آسیا است و 26 درصد از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد.در مقایسه، لجستیک در کشورهای همسایه مانند ویتنام، مالزی و سنگاپور کمتر از 15 درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد، چین 15 درصد و کشورهای توسعه یافته در اروپای غربی حتی می توانند به 8 درصد دست یابند.

با این حال، برخی از افراد در صنعت خاطرنشان کردند که علیرغم تأثیر زیاد این سیاست، بازار تجارت الکترونیک اندونزی همچنان دارای رشد عظیمی است که باید کشف شود.بازار اندونزی به دلیل جمعیت، نفوذ اینترنت، سطح درآمد سرانه و کمبود کالاهای داخلی تقاضای زیادی برای کالاهای وارداتی دارد.بنابراین، پرداخت مالیات بر کالاهای وارداتی ممکن است تا حدی بر تمایل مصرف کنندگان برای خرید تأثیر بگذارد، اما تقاضا برای خرید فرامرزی همچنان بسیار قوی خواهد بود.بازار اندونزی هنوز فرصت هایی دارد.”

در حال حاضر، حدود 80 درصد از بازار تجارت الکترونیک اندونزی تحت سلطه پلت فرم تجارت الکترونیک C2C است.بازیکنان اصلی Tokopedia، Bukalapak، Shopee، Lazada، BliBli و JDID هستند.بازیکنان حدود 7 تا 8 میلیارد GMV تولید کردند، اندازه سفارش روزانه 2 تا 3 میلیون، قیمت واحد مشتری 10 دلار و سفارش تاجر حدود 5 میلیون بود.

در این میان نمی توان قدرت بازیکنان چین را دست کم گرفت.Lazada، یک پلت فرم تجارت الکترونیک فرامرزی در جنوب شرقی آسیا که توسط علی بابا خریداری شده است، نرخ رشد بیش از 200 درصدی را برای دو سال متوالی در اندونزی و نرخ رشد کاربران بیش از 150 درصد را برای دو سال متوالی تجربه کرده است.

Shopee که توسط Tencent سرمایه گذاری می شود، اندونزی را نیز بزرگترین بازار خود می داند.گزارش شده است که حجم کل سفارشات Shopee اندونزی در سه ماهه سوم سال 2019 به 63.7 میلیون سفارش رسیده است که معادل متوسط ​​حجم سفارش روزانه 700000 سفارش است.طبق آخرین گزارش موبایل از APP Annie، Shopee در بین تمام دانلودهای APP در اندونزی رتبه نهم را دارد و در بین تمام برنامه های خرید رتبه اول را دارد.

در واقع، به عنوان بزرگترین بازار در جنوب شرقی آسیا، بی ثباتی سیاست اندونزی همیشه بزرگترین نگرانی برای فروشندگان بوده است.در دو سال گذشته، دولت اندونزی بارها سیاست های گمرکی خود را تعدیل کرده است.در سپتامبر 2018، اندونزی نرخ مالیات بر واردات را برای بیش از 1100 نوع کالای مصرفی تا چهار برابر افزایش داد، از 2.5٪ -7.5٪ در آن زمان به حداکثر 10٪.

از یک سو تقاضای شدید بازار وجود دارد و از سوی دیگر سیاست ها به طور مداوم تشدید می شوند.توسعه تجارت الکترونیک صادراتی فرامرزی در بازار اندونزی هنوز در آینده بسیار چالش برانگیز است.